سوالات متداول حقوقی
نامزدی به دوران شناخت و رضایت خانم به ازدواج تا پیش از عقد گفته می شود.
که در این خصوص باید بیان داشت که ، تا پیش از وقوع و ثبت نکاح، هیچ اثر مالی و غیر مالی برای طرفین به وجود نخواهد آمد.
مطابق با آخرین قوانین موجود در این باره، خانم می بایست ابتدا با مراجعه به ادارات ثبت، خواستار صدور اجرایه شود.
اما این نکته را باید در نظر گرفت که در صورتی از طریق ادارات ثبت می توان نتیجه گرفت که از آقا اموالی موجود باشد اگر مالی برای توقیف و فروش از محل آن وجود نداشته باشد می بایست به دادگاه مراجعه و اقدام به ثبت دادخواست و طرح دعوا نماید.
اگر خانم از آقا وکالت در طلاق داشته باشد در این مورد طلاق راحت تر و سریع تر از سایر موارد محقق خواهد شد. در غیر این صورت و برای جدایی سریع و بدون دردسر چاره ای جز طلاق توافقی نمی باشد.
چرا که اثبات و مراحل قانونی موارد گفته شده در مورد قبلی بسیار زمان بر و البته سخت و دشوار می باشد.
در شروط ضمن عقد، بندی وجود دارد که در صورت قبول و امضای آقا، برای آقا تعهدی ایجاد می نماید تا در صورتی که بدون دلیل موجه و البته ناشی از تخلفات خانم از وظایف زناشویی نباشد، اقدام به طلاق همسر خود نماید می بایست نصف دارای خود را که پس از عقد به دست آورده است به خانم پرداخت نماید.
دعوای حقوقی در یک دسته بندی به منقول و غیر منقول تقسیم می شود دعاوی منقول دعاوی هستند که ناشی از اموال و حقوق منقول هستند و اگر از این منشا دعوایی شکل بگیرد فرد برای اقامه دعوا باید به دادگاه محل زندگی خوانده برود و طرح دعوا کند.
اما دعوای غیر منقول که ناشی از اموال و حقوق غیر منقول است در دادگاه شهری اقامه می شود که همان مال غیر منقول در آن جا قرار دارد.
باید دانست که اصل بر منقول بودن دعواست یعنی به جز استثنائاتی دعوا باید در محل اقامت خوانده مطرح شود.
فرد فروشنده در هر حال ملزم به تنظیم سند رسمی است حتی اگر شرط نشده باشد؛ لذا شما می توانید از دادگاه الزام وی را به تنظیم سند رسمی بخواهید.
این امر هم در قانون مدنی پیش بینی شده که هر آنچه در عرف و عادت باشد ملحق به عقد است هم در قانون ثبت.
زیرا عرف مسلم مردم این است که خرید و فروش خانه را باید با سند رسمی انجام دهند و طبق قانون ثبت هم دادگاه ها کسی را مالک ملک می شناسند که نامش در سند رسمی ملک درج شده باشد.
لذا با این گفته ها مشخص می شود انتقال سند رسمی به نام خریدار، وظیفه مالک و فروشنده است. حتی بدون هیچ شرط کردنی از لوازم عقد است به صورت شرط ضمنی.
اگر دادگاه حکم به الزام به تنظیم سند رسمی صادر کند.
خریدار اجرای حکم را از بخش اجرای احکام دادگاه می خواهد و اجراییه به محکوم علیه ابلاغ می شود تا ظرف ۱۰ روز حکم را اجرا کند اگر ظرف ۱۰ روز اجرا نکرد خریدار مجدد به اجرای احکام مراجعه می کند..
در این جا دیگر خود دایره اجرای احکام در وقت مقرر در دفترخانه حاضر می شود و سند را به جای فروشنده امضا می کند این امر در فقه هم پیش بینی سده تحت عنوان الحاکم ولی الممتنع یعنی در جایی که فرد از اجرا امتناع می کند.
حاکم یا دادگاه خودش حکم را اجرا می کند. پس در این حالت نماینده دادگاه به نمایندگی از فروشنده دفتر و سند انتقال را امضا می کند.
اگر مالک پس از فروش ملک خود مال مور معامله را تسلیم نکرد می تواند از دادگاه الزام وی را بخواهد دادگاهی که صالح است در این مسئله دادگاه محلی است که ملک در آن جا واقع است برای طرح دعوای الزام به تحویل ملک لازم است که سند مبایعه نامه را پیوست کنید و سندی را هم که نشان می دهد شما پول معامله را پرداخت کرده اید پیوست کنید که دادگاه طبق مفاد قرارداد در این مسئله حکم صادر می کند.
حال فرض را براین بگذاریم که دادگاه در این مسئله حکم به درستی ادعا صادر کرده و مقرر داشته ملک به تسلیم خریدار داده شود حال اگر باز هم فروشنده از تحویل ملک امتناع کرد؛ حق فسخ قرارداد را خواهد داشت.
کسانی که میتوانند ورشکستگی تاجر را تقاضا کنند عبارتند از: خودِ تاجر، طلبکارهای تاجر یا مدعیالعموم.
حق انحصاری استفاده از علامت تجاری، متعلق به مالک آن میباشد و رسیدگی به دعاوی مربوط به علامت تجاری در دادگاه تهران صورت میگیرد.
در صورتی که شرکت منحل شده بخواهد طرح دعوا کند، دادخواست باید از طرف مدیر تصفیه تقدیم شود.
در صورتی که محکوم علیه شرکت باشد، محکوم له میتواند برای وصول طلب خویش از اموال شرکت برداشت کند و نمیتواند دارایی شخصی شرکاء را توقیف نماید. مقصود از دارایی شرکت، هرگونه مال منقول یا غیرمنقول است که متعلق به شرکت باشد. در این وضعیت، مطالبات و صورت وضعیت در نزد شرکتها نیز قابل توقیف است، اما ضمانتنامههای سپرده شده در نزد بانک ها قابل توقیف نیست.
اصل نسبی بودن قراردادها به این معنا است که قراردادهای منعقد شده فقط نسبت به طرفین معامله و قائم مقام قانونی آنها معتبر است و نسبت به اشخاص ثالث، تعهد یا حقی ایجاد نمیکند.
وجه التزام مبلغی است که در قرارداد معین میشود. این موضوع برای زمانی است که متعهد در موعد تعیین شده به تعهدات خود عمل نکند. وجه التزام ممکن است به صورت معین یا به صورت تاخیر در انجام تعهد باشد. در اینصورت طرف قرارداد که از عدم انجام تعهد یا تاخیر در انجام تعهد متضرر شده است میتواند بابت جبران خسارت، وجه التزام قراردادی را مطالبه نماید.
اگر کسی در معامله دچار ضرر قابل توجهی شده که عرفاً قابل گذشت نیست، مثلاً ملکی را که متری ۲۰ میلیون خرید و فروش می شود به متری ۱۵ میلیون فروخته است، می تواند به استناد خیار غبن به محض اطلاع از این امر ، معامله را فسخ کند، البته به شرطی که اسقاط کافه خیارات در معامله شرط نشده باشد.
کسی که بعنوان فروشنده است و به موجب فاکتور کالایی را به خریدار فروخته است به شرطی که فاکتور دارای امضای فروشنده و خریدار باشد “مطالبه وجه بموجب فاکتور” امکانپذیر است.